@SĂâ˘kowski_Stefan_ _Galwanotechnika

s [ Pobierz całość w formacie PDF ]

skończonym barwieniu taką powłokę trzeba właściwie uszczelnić.
Ten końcowy zabieg, jakby w nagrodę za dobrze przeprowadzone trudne procesy poprzednie,
jest dziecinnie łatwy - polega na godzinnym gotowaniu w czystej wodzie uprzednio
zabarwionych przedmiotów.
Pod wpływem podwy\szonej temperatury mikropory powłoki zamykają się, a tym samym
zostaje uwięziony w nich barwnik.
Po 60-minutowym uszczelnianiu przedmioty wysusz w trocinach, po czym lekko natłuść.
Alodynowanie w praktyce
Zapoznam Cię teraz z przepisami i wskazówkami wykonania procesu alodynowania.
Przedmiotów aluminiowych nie trzeba szlifować ani polerować. Je\eli są one silnie
skorodowane, to je wytraw w roztworach podanych na początku rozdziału.
W przypadku zaś, gdy przedmioty nie są skorodowane, odtłuść je dokładnie przy u\yciu
acetonu, a następnie chemicznie w jednym ze znanych Ci ju\ roztworów.
Teraz, bezpośrednio przed alodynowaniem, przedmioty zanurz na l-2 minuty w 30-
procentowym wodnym roztworze kwasu azotowego, Roztwór taki otrzymasz, rozcieńczając
stę\ony handlowy kwas azotowy wodą w stosunku 1:1,
Podaję dwa przepisy ha przygotowanie kąpieli do alodynowania:
Bezwodnik kwasu chromowego CrO3 12 g,
kwas fosforowy stę\ony H3PO4 73 g,
fluorek sodowy NaF 4 g,
woda do objętości 1 l.
Kąpiel o tym składzie ogrzewa się do temperatury 42-46�C i zanurza w niej przedmioty na 1-
2 minuty. Alodynowane przedmioty nale\y stale poruszać,
2. Dwuchromian potasowy K2Cr2O7 23 g,
kwas fosforowy stę\ony H3PO4 180 g,
fluorek sodowy NaF 2,5 g,
woda do objętości 2 l
W 500 ml wody rozpuść dwuchromian potasowy, osobno w 200 ml wody - fluorek sodowy,
oba roztwory zlej razem, dodaj kwas fosforowy, po czym całość dopełnij do objętości 1 litra.
Kąpiel ogrzewa się do temperatury 50�C i zanurz w niej przedmioty (często mieszając) na
jedną godzinę.
69
Po wyjęciu z -kąpieli do alodynowania przedmioty powinny mieć barwę zieloną z odcieniem
\ółtym, szarym lub niebieskim. Musisz je bardzo dokładnie opłukać pod bie\ącą wodą, po
czym zanurzyć na pól minuty do wodnego 0,1-procentowsgo roztworu bezwodnika kwasu
chromowego ogrzanego do temperatury 50�C.
Zabieg ten zapewni uszczelnienie i " utrwalenie wytworzonej .powłoki alodynowej.
Pozostaje ju\ tylko przedmiot wypłukać, wysuszyć i je\eli nie będzie malowany, bardzo
lekko natłuścić, najlepiej pokostem lub olejem lnianym.
Naukę alodynowania, polerowania, utleniania i barwienia aluminium radzę Ci na początek
przeprowadzić na małych blaszkach tego metalu.
Gdy ju\ nabędziesz odpowiedniej wprawy będziesz mógł eloksalować lub alodynować swój
sprzęt turystyczny, solniczki, niezbędniki, maselniczki, łapki do kocherów, mydlniczki
aluminiowe i ró\ne inne Tobie tylko potrzebne drobiazgi. Sam się wtedy przekonasz, jak
bardzo zyskują one nie tylko na wyglądzie, ale i na trwałości po starannym alodynowaniu lub
eloksaIowaniu.
ZAKOCCZENIE
Lakier caponowy
Wielokrotnie przy ró\nych okazjach zalecałem Ci stosowanie tzw. lakieru caponowego.
Lakier caponowy dobrze spełniający swe zadanie przygotowuje się z przezroczystego i
bezbarwnego celuloidu. Dzięki świetnej przyczepności do metali nadaje się on doskonale do
ochrony ich powierzchni przed wpływem warunków atmosferycznych. Wiesz dobrze, \e
najstaranniej nawet wypolerowany mosiądz, brąz lub miedz, nie mówiąc ju\ o stali, po kilku
dniach matowieją, a pózniej śniedzieją czy rdzewieją. Natomiast pokrycie tych metali
cieniutką warstewką lakieru caponowego przez długie miesiące chroni je przed korozją i
trwale konserwuje połysk wypolerowanych powierzchni. Ponadto lakier taki nadaje się
doskonale do utrwalania ró\nych przejściowych barw wytwarzanych na miedzi i jej stopach.
W celu utrzymania dobrego lakieru caponowego, bierzesz 6-8 g bezbarwnego,
przezroczystego celuloidu. Je\eli zródłem celuloidu mają być stare błony fotograficzne lub
filmowe, usuń z nich dokładnie warstwę światłoczułą (czyli tzw. emulsję). Poniewa\ błony
filmowe są wykonywane z celuloidu lub octanu celulozy, przed ich u\yciem musisz
przeprowadzić identyfikację. W tym celu zapal skrawek błony, oczyszczony z warstwy
światłoczułej. Jeśli zapali się on od razu i spłonie szybko nic pozostawiając popiołu, jest to
dowód, \e masz do czynienia z celuloidem, octan celulozy bowiem jest trudniej palny.
Pocięty na paski celuloid zalewasz mieszaniną o składzie:
aceton 33 g,
octan amylowy 33 g,
octan butylowy 33 g.
Po 3 dniach, gdy celuloid się całkowicie rozpuści, zlewasz ostro\nie klarowną górną warstwę
cieczy. Roztwór ten to ju\ gotowy lakier.
W przypadku gdybyś miał trudności z nabyciem podanych związków, zamiast acetonu,
octanu amylowego i octanu butyIowego mo\esz u\yć po prostu 100 ml rozpuszczalnika do
lakierów ,,Nitro". Rozpuszczalnik ten nabędziesz bez większych trudności w ka\dym sklepie
z farbami, a nawet w mydlarniach. Przedmiot metalowy przed pokryciem, nale\y dokładnie
odtłuścić za pomocą acetonu. Lakierowanie przeprowadza się kawałeczkiem waty umoczonej
w lakierze lub miękkim pędzelkiem.
Dobry lakier caponowy mo\esz równie\ wykonać według następującego przepisu:
70
10 g skrawków celuloidu rozpuść w mieszaninie
octan amylowy 20 ml,
olej rycynowy 0,5 ml,
denaturat 75 ml.
Naczynie z docieranym korkiem, w którym odbywa się rozpuszczenie, często wstrząsaj i
przechowuj w ciepłym miejscu. [ Pobierz całość w formacie PDF ]