s [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Derek?
- To mógł być... Derek - zgodziła się bez przekonania. Z
pewnością był to Derek, który słysząc, kto podniósł słuchawkę
w pokoju Sally, skończył rozmowę najszybciej, jak to było
możliwe.
Wychodząc z pokoju, Max zatrzymał się w drzwiach.
- Na którym miejscu umieściłabyś mnie na swojej liście? Na
końcu? - zapytał ze złośliwym uśmieszkiem.
- Max, na pierwszym - odparła zgodnie z prawdą, odrzucając
do tyłu potargane włosy i czując, że kiedy już minęło najgorsze,
na jej czole pojawiły się kropelki potu.
RS
79
ROZDZIAA
SI�DMY
- Rozkład zajęć wyrzucam do kosza - oświadczył Max w trzy
dni póz
niej.
Niemal bez przerwy byli zajęci, a dla urozmaicenia czasu
zwiedzali okolice. Obwiózł ją po terenie usianym parującymi,
urwistymi skałami, obok których znajdowały się kipiące
wodospady i płynęły gorące strumienie wpadające do
zbiorników wodnych, z których unosiła się biała mgiełka.
- Max, dzięki tobie jestem z siebie dumna - stwierdziła po
wielogodzinnej wędrówce po cudownej krainie ciepłych z
ródeł.
Max pokazał jej zimne i gorące sadzawki, które parując
mieniły się tęczą kolorów. Dotarli do sadzawki noszącej nazwę
Szampan, ponieważ unosiły się z niej bańki powietrza, a póz
niej
do następnej, nazywającej się Paleta Artysty, której barwna
powierzchnia nieustannie zmieniała odcienie.
- Max - powiedziała, nie spuszczając z niego wzroku
- tak się cieszę, że jestem w twojej ojczyz
nie. Bardzo ją
pokochałam. - Także dlatego, że jesteś ze mną, przemknęło jej
po głowie.
- Jeszcze - mruknął przytulając się do Sally
- niczego nie widziałaś. Czekają cię większe wrażenia.
Chociażby Południowa Wyspa z rozległymi zielonymi łąkami,
na których jedna przy drugiej tłoczą się owce. Albo Alpy
Południowe ze szczytami w śnieżnych czapach, lodowcami i
polami lodowymi, a poniżej z lasami i bagnami, na których
rosną tropikalne drzewa. Jednak w najbliższym czasie chyba
tego wszystkiego nie zobaczysz. Dzwoniłem do wydawcy w
Auckland, żeby odwołać kilka następnych spotkań z
czytelnikami.
- Dokąd więc chcesz teraz pojechać?
- Odwiedzić krewnych. Zabierze ją do swojej rodziny?
- Rodziców? - zapytała.
RS
80
- Nie. Ciotkę, wujka, dziadka i znajomych. Matka wróciła do
starej ojczyzny, gdzie wybudowałem sobie dom. Ojciec umarł,
kiedy byłem chłopcem.
- Przykro mi. - Jak mało wiedziała o nim, o jego życiu.
- Czy ja...? - Zwilżyła sobie wargi. - Czy mam czekać w
samochodzie, kiedy będziesz ich odwiedzał?
- Przez kilka dni? - zapytał śmiejąc się.
- To aż tak długo tam będziesz...
- Będziemy. Dwa, trzy dni. To zależy.
- Ale czy oni wiedzą, jaka jest naprawdę sytuacja między
nami?
- Sally, powiedz mi, jaka jest ta prawda? Obrzuciła go
przenikliwym spojrzeniem, odczuwając lekkie ukłucie pod
żebrami. Co miał na myśli?
- Wiesz dobrze, Max. Oboje tylko gramy swoje role. Pola
wokół nich wznosiły się przechodząc w pasma
wzgórz, wśród których kryły się wiejskie domy.
- Czy o tym udawaniu - zapytał w końcu - mogłabyś nic nie
mówić moim krewnym?
- To znaczy, żebym udawała, że cię kocham i że się kochamy
nawzajem? A czy ty mógłbyś postępować podobnie wobec ludzi
znających cię o wiele lepiej niż ja?
Spojrzawszy jej w oczy, zagadkowo się uśmiechnął. Ale jego
odpowiedz
była brutalnie szczera.
- Dla normalnego mężczyzny z krwi i kości to nic trudnego
udawać, że się kocha atrakcyjną kobietę. A ty jesteś taką
kobietą, chociaż może o tym nie wiesz.
- Kobiecie też nie jest trudno - odcięła się.
Słowa Maxa sprawiły jej ból - udawać, że adoruje sławnego
pisarza, którego książki czyta cały świat i który posiada
fantastyczne konto.
- Oho - odparł - kiedy ta nauczycielka się uniesie, jest gotowa
niemal na wszystko! Powiedz mi, panno Dearlove, czy jakiś
RS
81
twój uczeń nie wracał przypadkiem do domu utykając na nogę
po wysłuchaniu reprymendy?
Sally odwróciła się z zaciśniętymi ustami, urażona jego
napaścią. Ale czyż nie było głupotą, skarciła się, wierzyć w to,
że pocałunki i pieszczoty Maxa mogły znaczyć coś więcej? Poza [ Pobierz całość w formacie PDF ]