s [ Pobierz całość w formacie PDF ]

obrony zagrożonej moralności chrześcijańskiej. Naród oddany w niewolę Maryi nie może
tkwić w niewoli grzechów i nałogów, demoralizacji i pijaństwa. Musi być Narodem dzieci
Bożych, wolnych od osobistej niewoli zła, walczących z całej siły z największymi wadami
narodowymi (zob. Z
luby Jasnogórskie).
Jednocześnie mamy obowiązek obrony i szerzenia zagrożonej przez nienawiść największej
wartości chrześcijańskiej - miłości. Oddani w  macierzystą niewolę miłości" za Kościół,
który jest  nadprzyrodzoną organizacją miłości", mamy go przede wszystkim bronić przed
nienawiścią, wspierając osobiście czynami miłości. Przez Akt Oddania staliśmy się
 niewolnikami miłości", skazani na miłość nie tylko z tytułu naszego chrześcijaństwa, ale też
z tytułu dobrowolnego oddania się w  niewolę miłości".
Obowiązek szerzenia miłości jest najwspanialszą formą realizacji uchwał soborowych.
Odnowa soborowa, czyli odnowa ducha chrześcijańskiego, jest przecież ukazaniem
współczesnemu światu na nowo miłości Chrystusowej, która stanowi istotę chrześcijaństwa.
Nie ma dla człowieka większej niewoli niż niewola nienawiści. Nie ma większej wolności
nad wolność umiłowania.
Akt Oddania i Z
luby Jasnogórskie stanowią  polską drogę" i polski sposób realizacji
soborowej odnowy. Oddanie się Maryi za Kościół jest wprowadzeniem w życie głębokiej
treści Konstytucji Lumen Gentium, mówiącej między innymi o obecności Maryi w tajemnicy
Chrystusa i Kościoła. Treść zaś Z
lubów Jasnogórskich wyprzedziła postulaty Konstytucji
pastoralnej. Wystarczy je porównać, aby dostrzec te zbieżności.
Głównym celem Soboru Watykańskiego Drugiego jest  szerzenie i obrona Wiary i Miłości" -
Misterium Fidei et Misterium Caritatis. Tak powiedział Ojciec święty, kiedy w dniu 29
września ubiegłego roku otwierał w Rzymie Synod Biskupów. Nasz Akt Oddania i jego
ciągła realizacja będą odpowiedzią na wezwanie Ojca chrześcijaństwa do obrony Wiary i
ratowania Miłości.
III. CO MAMY CZYNI
?
Drodzy Bracia Kapłani! Stoi przed nami wielkie zadanie. Przezwyciężenie zagrożeń
wchodzić będzie coraz głębiej w nurt działalności Kościoła, czyli w duszpasterstwo
zwyczajne, z jego liturgią, życiem sakramentalnym, kaznodziejstwem, katechizacją i innymi
formami kapłańskiej posługi.
Tegoroczny plan kaznodziejski, skupiający się wokół liturgii mszalnej, podejmuje obszerniej
niektóre zagadnienia dogmatyczne i moralne, zwłaszcza w dziedzinie miłości bliz
niego.
Ogarnia nas jednak niepokój, że duszpasterstwo zwyczajne nie sprosta zadaniom.
Nadzwyczajnym zagrożeniom przeciwstawić należy działanie duszpasterskie nadzwyczajne,
prowadzone obok normalnej, systematycznej pracy parafialnej.
1. Nabożeństwo zadośćczynno-błagalne przez przyczynę Matki Najświętszej
Jako główny środek obrony obraliśmy po długiej modlitwie i rozważaniach - jak ufamy, nie
bez natchnienia Bożego - szczególną akcję modlitewną zadośćuczynno-błagalną, popartą czy-
nami odnowy życia i miłości bliz
niego. Jest to odpowiedz
przez pokorę środków
nadprzyrodzonych na pychę działań ateistów. Nie bójmy się prostych wypróbowanych słów:
modlitwa, pokusa, ofiara, czyn chrześcijański!
Pragniemy, aby Naród zagrożony w swych najistotniejszych wartościach zdał sobie sprawę z
ogromu zagrożeń i zapragnął ratunku. Aby w poczuciu winy i niewoli grzechu biegł do
Matki, której się oddał w  macierzyńską niewolę", w duchu pokuty i zadośćuczynienia. Aby
wyprosił sobie u Niej skuteczną pomoc do zwycięskiej walki z plagą grzechów i siłę
wydobycia się z niewoli nałogów.
W tym celu dnia 3 maja, w uroczystość Królowej Polski, w drugą rocznicę Milenijnego Aktu
Oddania Polski, zarządzamy - w ramach duszpasterstwa nadzwyczajnego - nabożeństwa
zadośćczynno-błagalne do Matki Najświętszej dla ratowania Narodu od zagrożeń moralnych.
Nabożeństwa te powinny mieć charakter wielkiego  SOS" - ale pełnego nadziei... Powinny
skupić wiernych - dorosłych, młodzież, dzieci, kobiety i mężczyzn - wszystkich, którym leży
na sercu sprawa moralnego ratowania Narodu! Od Waszych gorących serc, żarliwości
pasterskiej i od sposobu wezwania ludzi zależy, aby kościoły wypełniły się po brzegi.
Nabożeństwa te będą się odbywać w święta maryjne przynajmniej raz w miesiącu, a zależnie
od Waszych możliwości duszpasterskich i roztropności - we wszystkie święta Matki Bożej.
Z
ladami naszej Matki, wiernej towarzyszki Chrystusa w dziele Odkupienia, pójdziemy
ratować ochrzczony Naród! Ożywią się święta maryjne, a lud zaproszony w Jej imieniu, nie
poskąpi trudu i ofiary dla chwały swej Matki.
Każde nabożeństwo będzie wypełnione modlitwą (Msza o Matce Bożej, po czym
wystawienie i specjalne modlitwy zadośćczynno-błagalne). Ożywicie je Waszym pasterskim
słowem o rozmiarach zagrożeń Narodu oraz wezwaniem wiernych do pomocy, do czynów,
według wyznaczonych co miesiąc tematów i zadań. To wyznaczenie zadań świeckim
katolikom będzie przejściem od modlitwy do czynu. Ma ono budzić w nich ducha apo-
stolskiego i kierować na drogi świeckiego apostolatu. W ten sposób pomożemy wiernym do
czynnego włączenia się w sprawy Kościoła. Szczegółowe instrukcje i materiały otrzymacie,
najmilsi, w odpowiednim czasie.
Temat o  zagrożeniach moralnych Narodu" będzie wprowadzony również w duszpasterstwo
zwyczajne, w niektóre kazania niedzielne, rekolekcje, katechizację i dotychczasowe nabożeń-
stwa. Wiele będzie tu zależało od Waszej, umiłowani Bracia, pomysłowości i warunków
pracy duszpasterskiej.
2.  Społeczna Krucjata Miłości"
Akcja nadzwyczajna, którą zarządzamy, wsparta będzie akcją z zakresu duszpasterstwa
zwyczajnego -  Społeczną Krucjatą Miłości", do której wezwaliśmy już Naród jesienią ubr.
listem pasterskim, zarządzającym  Nowennę o wolność Kościoła i pokój świata", a którą w
latach najbliższych prowadzić będziemy systematycznie i rozwojowo. Jest ona nie tylko
najlepszym ratunkiem Narodu przed zagrożeniem ze strony nienawiści społecznej, ale
najtrafniejszą formą realizacji ducha soborowej odnowy, prawdziwym aggiornamento, które [ Pobierz całość w formacie PDF ]