Brenden Laila Hannah 04 Zemsta

s [ Pobierz całość w formacie PDF ]

niej iskierkę nadziei, gasła ona natychmiast, gdy odchodził. Flemming stanowczo powtarzał, że
nie dopuści do jej małżeństwa z J�rnem, ale wydawało jej się to zbyt piękne, by mogło być
prawdziwe.
- Ten mężczyzna jest dla ciebie za stary, nie nadajesz się do życia u boku złotnika w
warsztacie srebrniczym. Jako doktorowi wolno mi to stwierdzić.
�shild chłonęła chciwie jego słowa i gorąco pragnęła w nie wierzyć. Jednak gdy tylko
Flemming zamykał za sobą drzwi, powracały z nową siłą myśli o J�rnie. Przypominała sobie
wyraz jego twarzy tego dnia, gdy już niemal była pewna, że zdołała mu uciec przez góry. Wciąż
dzwoniły jej w uszach słowa: ... możesz się spodziewać, że twoi rodzice wnet wydadzą z siebie
ostatnie tchnienie. Wybór należy do ciebie".
�shild rzuciła się na łóżko i wtuliła twarz w koce. Dawno już przestała płakać, serce
jednak ścisnęło jej się w gwałtownym skurczu. Nie miała najmniejszych wątpliwości, że J�rn nie
poprzestanie na pogróżkach.
Czy J�rn naprawdę byłby w stanie pozbawić kogoś życia? - pomyślała, cofając się ku
przeszłości.
Pojawiły się mgliste wspomnienia, jakieś słowa o ranach zadanych nożem... Jak on się
tłumaczył, gdy nagle zaczął szastać szylingami na prawo i na lewo? Powiedział, że sprzedał
srebrną zastawę z wazą i dzbankiem, tymczasem znalazła potem przypadkowo tę zastawę w
narożnej szafie. Wiedziała, że nie zdążyłby zrobić podobnej w tak krótkim czasie.
Skąd miał te wszystkie szylingi, skoro ich nie zarobił? �shild usiadła, oparła się o
wezgłowie łóżka.
Przypomniało jej się, że kiedyś J�rn wybrał się do północnej części doliny. Nie było go
przez wiele dni, aż nagle któregoś wieczoru pojawił się z długą szramą na szyi. Pózniej także
zauważyła kilka głębokich nacięć na jego przedramieniu. A gdy zapytała, co mu się stało,
ofuknął ją jedynie i burknął: Nic takiego. Podrapałem się, jadąc na skróty przez las. Gdy się
siedzi na końskim grzbiecie, trudno ominąć gałęzie karłowatej brzozy".
�shild nic mu wówczas nie odpowiedziała i nawet się zbytnio nad tym nie zastanawiała.
Ale wkrótce pojawiły się pieniądze. Kiedyś weszła nieoczekiwanie do warsztatu i przyłapała
J�rna na przeliczaniu monet i banknotów. Skórzany worek, z którego wysypał pieniądze, leżał na
stole. Usłyszawszy kroki narzeczonej, J�rn w pierwszym odruchu usiłował wcisnąć pieniądze z
powrotem do worka, ale zrezygnował, gdy uświadomił sobie, że i tak nie zdąży ich ukryć.
Pozwolił więc jej podziwiać stos pieniędzy, a potem pochwycił ją w ramiona i obrócił się z nią
parę razy, mówiąc: Zobacz, możemy teraz kupić więcej srebra. Interesy idą świetnie".
�shild śmiała się wówczas i cieszyła z sukcesu J�rna, bo to oznaczało, że będzie mogła
nadal uczyć się u niego rzemiosła. Umowa była taka: ona nauczy się od J�rna wyrabiać srebrne
ozdoby i przedmioty użytkowe, a on będzie sprzedawać jej wyroby, jeśli okażą się dość dobre.
Póki mogli kupować srebro, miała zapewnioną naukę.
Teraz jednak �shild ogarnął jakiś dziwny niepokój, gdy myślała o tych pieniądzach. Coś
jej się w tym wszystkim nie zgadzało. Zacisnęła powieki i zmusiła się do myślenia. Handlarz
bydłem z Hemsedal... Czy nie o nim rozmawiali ludzie?
- �shild? Nie zajęłabyś się tkaniem? - zawołała z dużej izby jej matka.
�shild drgnęła.
Kari Torset nie należała do kobiet, które siedzą z założonymi rękoma. Właśnie zakładała
na ramę nową osnowę, a do tego zajęcia potrzebne są przynajmniej dwie osoby.
�shild odgarnęła z twarzy opadające włosy i otworzyła drzwi. Bez słowa chwyciła ramę i
naciągała przetykane przez mamę nitki. Ponieważ obie były w tym wprawione, nie musiały nic
sobie nawzajem tłumaczyć. Matka jednak przez cały czas zerkała na córkę, niepewna, co może
po wiedzieć, by jej nie urazić. �shild wyglądała niechlujnie. N jej twarzy malowało się [ Pobierz całość w formacie PDF ]