s [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ksować, oderwać od codziennych obowiązków.
Dominic poczerwieniał ze złości, skrzywił się.
- Chciałem ci zrobić przyjemność.  Odwrócił
na moment wzrok, potem znowu podniósł spojrze-
nie na Mattie. - Nie mo\
esz powiedzieć, \
e nie
myślę o tobie.
Mattie serce zabiło szybciej. Dominic po raz
pierwszy powiedział coś, co mogło sugerować, \
e
rzeczywiście myśli o niej, \
e ona jednak istnieje w
jego świadomości. Uczepiła się jak idiotka jego
słów, pozbawionych zapewne większego znaczenia
i dopiero po dłu\
szej chwili otrzez
wiała.
- Zgoda, nie mogę powiedzieć, \
e nie myślisz
o mnie - przytaknęła, wracając na ziemię.
Dominic zirytował się jeszcze bardziej.
- Postaram się nie występować ju\
więcej z
takimi nierozwa\
nymi propozycjami, jak wspólny
wyjazd za miasto - oznajmił zjadliwie. - Mo\
esz mi
jeszcze zemdleć.
- Wyjazd za miasto? - powtórzyła drętwo.
- Tak, wyjazd za miasto. Ludzie czasami wyje\
-
WYBRANKA MILIONERA 111
d\
ają. Na przykład kiedy chcą spędzić trochę czasu
razem. - Wiedział, \
e powinien się wycofać, skapi-
tulować, ale nie potrafił.
Dlaczego Mattie nie chce z nim jechać? Przecie\

było im dobrze razem.
- Wiem, co to jest wyjazd za miasto - zaśmiała
się Mattie, usiłując oczyścić atmosferę.
- Z pewnością. Wyje\
d\
asz w ka\
dy weekend,
jak rozumiem.
- Wiesz doskonale, \
e nie.
- Prawda. Zapomniałem, \
e ucząc się, musiałaś
cię\
ko pracować, \
eby popłacić rachunki, kiedy
twój kochaś zbijał bąki, krytykował cię i przepijał
ka\
dy grosz, który wpadł mu do ręki.
Mattie puściła mimo uszu cierpką uwagę na
temat Franka, ale w duchu musiała przyznać Domi-
nicowi rację: Frank, z którym tyle ją łączyło, z któ-
rym prze\
yła tyle lat, zawodził w decydujących
momentach.
- Kiedy byłam dzieckiem, jez
dziłam na wakacje
do Kornwalii. - Podciągnęła kolana pod brodę i za-
patrzyła się w przestrzeń. - Co roku dwa tygodnie
słońca. Mieszkaliśmy na kempingu. Nie w dom-
kach, w przyczepach. Znasz takie kempingi, gdzie
przyczepy zaparkowane są na stałe?
- Nie.
- Jasne, \
e nie. To miejsca dla biedaków. Nie
mogę jakoś wyobrazić sobie ciebie spędzającego
wakacje w przyczepie.
- Ja sobie ciebie te\
nie wyobra\
am w przyczepie
112 CATHY WILLIAMS
- powiedział z uśmieszkiem. - Prędzej na
pla\
y. Biały piasek, czysta woda, lekki
wietrzyk... wysepka stworzona dla dwojga.
Wygodny dom z drewniany mi podłogami,
moskitiera nad łó\
kiem, wielkie, szeroko
otwarte okna, przez które do pokoju napływa
chłodne nocne powietrze...
Mattie mimo woli dała się ponieść wizji roz-
taczanej przez Dominika.
- Zapas jedzenia na kilka miesięcy, ale przy
pomoście stoi motorówka, na wypadek
gdybyśmy
chcieli wybrać się na ląd...
 Gdybyśmy"... Na tę liczbę mnogą Mattie
ocknęła się z rozmarzenia i zapytała:
- Z Rosalind?
- Nigdy - odparł Dominic zgodnie z prawdą.
Nigdy nie przyszło mu do głowy, by spędzać
z nią weekendy na wsi. A wakacje z kobietą?
Te\
nie brał tego nigdy pod uwagę. Urlop
spędzał zwykle w Grecji, z rodziną. Na
wyprawy w egzotyczne miejsca nie miał po
prostu czasu, zbyt cię\
ko pracował.
Jeśli chciał trochę odpocząć, pozostawały
weekendy na wsi, jak to powiedział Mattie.
- Dlaczego?
- Dlatego, \
e nie mam czasu leniuchować
na wyspach szczęśliwych, to raz. Dwa, nie
miałem ochoty zabierać Rosalind
dokądkolwiek. - Wzruszył ramionami. - y
le mi
się z tobą rozmawia, kiedy siedzisz tak daleko -
powiedział cichym głosem.
- Przysuń się do mnie.
WYBRANKA MILIONERA 113
Mattie przesunęła się, umościła wygodnie, opar-
ła mu głowę na ramieniu, a kiedy otoczył ją ramie-
niem, miała ochotę mruczeć jak kotka: przyjemnie
było czuć go blisko siebie.
- Ktoś taki, jak ty, nie powinien planować
wakacji z kobietą - zauwa\
yła trochę markotnie.
- A to dlaczego?
- Bo zaplanujesz wyjazd i zanim wakacje nadej-
dą, damy ju\
mo\
e nie być u twojego boku.
- Ale jutrzejszy wyjazd na wieś mo\
emy chyba
zaplanować bez większego ryzyka? - Dominic po-
woli rozpinał bluzkę Mattie. - Te guziki są gorsze
ni\
pas cnoty - mruknął pod nosem i Mattie
uśmiechnęła się, czego nie mógł widzieć.
- Dlaczego tak uwa\
asz?
- Dlatego, moja droga, \
e ka\
dego są w stanie
zniechęcić. Powiedz, proszę - szeptał jej do ucha
- \
e pojedziesz jutro ze mną. Mattie, spójrz na mnie
- upierał się, pieszcząc ją. - Chcę, \
ebyś pojechała.
- Nachylił się, pocałował ją przelotnie w usta i od-
sunął szybko głowę.
- Nigdy nie spaliśmy razem.
- Nigdy nie spaliśmy razem? A czym się zaj-
mujemy od dobrych kilku tygodni, jak nie sypia-
niem z sobą?
- Doskonale wiesz, co chciałam powiedzieć.
Nigdy nie przespaliśmy razem nocy w jednym łó\
-
ku. Nie zasypialiśmy i nie budziliśmy się razem o
świcie.
- Nie powiesz mi, \
e nie próbowałem.
114 CATHY WILLIAMS
- To nie najlepszy pomysł.
- Takie stwierdzenie wymaga wyjaśnienia. -
Prowokował ją.
Doskonale wiedział, \
e będzie w stanie zbić
ka\
dy argument, jaki Mattie wysunie. Pociągali się,
czuli się dobrze z sobą i poza tym byli ludz
mi
wolnymi. Wszystko to prawda, mimo to Dominic
chciał od Mattie czegoś więcej, ni\
wynikałoby to z
luz
nego układu, który ich łączył. Czegoś więcej, ni\

Mattie była gotowa ze swej strony ofiarować.
Dlaczego tak czuł? Na to pytanie nie umiał sobie
odpowiedzieć. Mo\
e po prostu nie mógł znieść, \
e
coś wymyka mu się spod kontroli?
A w tej kobiecie niemal wszystko wymykało mu
się spod kontroli. Owszem, nie znosił zaborczości,
ale chyba jeszcze bardziej irytowało go, \
e Mattie
jest jej całkowicie pozbawiona.
- Boisz się spędzić ze mną noc? - zapytał ak-
samitnym głosem.
- A powinnam? Zamieniasz się o północy w
wilkołaka?
- Sama się przekonaj. Mój dom na wsi jest
naprawdę miły. Wokół cisza, spokój. Prawdziwy raj
po londyńskim zgiełku. Nie ma tłumów ludzi, kor-
ków na ulicach. Nerwowego łapania taksówek.
Właściwie powinienem powiedzieć, nie ma metra,
bo ty przecie\
, jak z uporem podkreślasz, przemie-
szczasz się po mieście wyłącznie metrem.
- Jutro chciałam kupić telewizor, a jeszcze mam
trochę pracy do zrobienia...
WYBRANKA MILIONERA 115 [ Pobierz całość w formacie PDF ]